زندگی نیما یوشیج!
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۳۷۶۰۳
سریال تلویزیونی زندگی استاد شهریار که چند سال پیش به کارگردانی کمال تبریزی ساخته شد، نشان داد میتوان زندگی شاعران معاصر را هم به فیلم و سریال و آثار نمایشی تبدیل کرد و این آثار دیدنی هم باشند.
آرش شفاعی، شاعر و روزنامهنگار
سریال تلویزیونی زندگی استاد شهریار که چند سال پیش به کارگردانی کمال تبریزی ساخته شد، نشان داد میتوان زندگی شاعران معاصر را هم به فیلم و سریال و آثار نمایشی تبدیل کرد و این آثار دیدنی هم باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این یادداشت میخواهم سه دلیل بیاورم که سریال ساختن یا تولید فیلم از زندگی نیمایوشیج، پدر شعر نو فارسی نیز موجب تولید یک اثر دیدنی و جذاب خواهد شد، اگر به دست یک فیلمساز کاربلد انجام شود.
نخست: نیما شخصیتی است که قابلیت تولید فیلم و سریال از زندگی او با توجه به معیارهای ممیزی و تولید در ایران را دارد. نیما نه از قماش روشنفکرانی است که با همه مظاهر زندگی ایرانی و اسلامی سر دشمنی داشته باشند و نه شخصیتی است که دچار خمود فکری شده باشد و از زمانه خود عقب افتاده باشد. او از معدود روشنفکرانی است که در آن دوران همچنان علقههای مذهبی خود را داشته است و این مسئله از سرودههای او برای مولای متقیان (ع) و نیز دفاع جانانهاش از دین و مذهب در برابر کمونیسم در یادداشتهایش قابل اثبات است. به همین دلیل احتمالاً یکی از کمدردسرترین شاعران معاصر برای ساخت آثار نمایشی بدون متهم شدن به تبلیغ برای یک چهره ضدارزشی است و میتوان با به تصویر کشیدن زندگی او نشان داد میتوان مدرن بود و مظاهر زندگی جدید را فهمید، اما لزوماً ضددین، ضدسنت و ضدملیت خود نبود.
دوم: زندگی نیما خود قابلیتهای دراماتیک زیادی دارد. او به لحاظ شخصیتی مجموعهای از خصایص مثبت و منفی دارد که در ایجاد یک شخصیت جذاب داستانی مؤثر است. ترسهای اغراق شده و توهمات او در کنار سختکوشی، ایمان به سرانجام کارش، لجاجت و پیگیری مثالزدنی و در عین حال روحیه گریزانش از شهر و غوغاهای پایتخت و دلبستگیاش به کوهستان و روستایش، همه او را یک شخصیت جذاب برای یک درام پرکشش کرده است. بحرانهای زندگی او، هجوم روشنفکران و سنتگرایان و نیز سختیهای معاش میتواند به جذابیتهای این داستان بیفزاید. همه اسباب لازم برای نوشتن یک فیلمنامه خوب و تماشایی آماده است، فقط باید کسی همت کند.
سوم: یکی از جذابیتهای داستانهای برآمده از واقعیتهای تاریخی بهخصوص در سینما و تلویزیون، وجود شخصیتهای تاریخی مختلفی است که میتوانند وارد داستان شوند. در زندگی نیما انسانهای مشهوری تأثیرگذار بودهاند که هر کدامشان میتواند موجب جذابیت سریال زندگی نیما شود، طیفهای مختلفی از شخصیتهایی با تفکرات و خاستگاههای مختلف. فهرستی که بدون تحقیق فراوان در همان اول به ذهن آدمی میآید، اثباتکننده این ادعاست: نظام وفا، محمدتقی بهار، مهدی حمیدی شیرازی، میرزاده عشقی، پرویز ناتلخانلری، محمدضیا هشترودی، صادق هدایت، جلال آلاحمد، سیمین دانشور، شهریار، هوشنگ ابتهاج، احمد شاملو، اسماعیل شاهرودی، عبدالحسین نوشین، دکتر محمد معین، منوچهر شیبانی و... . فرض کنید سریال با موضوع زندگی نیما ساخته شود و هنرپیشههایی با گریم و بازی هر یک از این شخصیتها در آن حضور داشته باشند، چنین سریالی چقدر جذابیت دارد؟ من که میگویم خیلی و شاید حتی بیشتر از سریال شهریار.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: نیما یوشیج سریال زندگی نیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۳۷۶۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد از سریال «حشاشین» به رسانههای عرب زبان رسید
به گزارش «تابناک» به نقل از هنر آنلاین، این سریال روایتی حول محور یکی از مرموزترین افراد تاریخ بشر تحت عنوان حسن صباح که شاید بتوان او را پایهگذار نخستین سازمان اطلاعاتی تاریخ به شمار آورد را روایت میکند که پایگاه اصلی و نمادین آنها در قلعه الموت قرار داشت و اقداماتی انجام داد که برای قرنها منطقه خاورمیانه را تحت تاثیر قرار داده است. با این حال، اما رسانههای عرب زبان بر این سریال تاریخی نقد وارد کردهاند.
در سریال «الحشاشین» که ماه رمضان منتشر شد، گویش محاورهای که شخصیتهای سریال به آن صحبت میکردند، انتقادهای بسیاری را برانگیخت؛ چراکه سریال تاریخی بوده و زبان شخصیتها باید عربی فصیح و کلاسیک میبود. در این راستا، تعدادی از بازیگران جامعه هنری مصر نیز این اثر را مورد انتقاد قرار دادند.
سمیحه ایوب، هنرمند و بازیگر، در همین زمینه گفت: عربی کلاسیک بهترین زبان در آثار تاریخی است تا نسلهای کنونی آن زبان را درک کنند.
او همچنین به جای خالی عربی فصیح اشاره کرده و گفته است در آثار هنری نزدیک به ۱۵ سال است که از این زبان استفاده نمیشود و مردم دیگر به آن عادت ندارند.
مجدی احمدعلی، کارگردان مصری نیز عنوان کرد: انتقاد برخی از افراد به استفاده نکردن از عربی فصیح با توجه به تاریخی بودن این سریال طبیعی است و به نظر من ممکن است تکیه بر زبان عربی، عمدی از سوی سازندگان اثر باشد تا بیشترین مخاطب را همراه کنند.
محمد فاضل، کارگردان دیگری با اشاره به سریال الحشاشین، اظهار کرد: این اولین اثر تاریخی نیست که به گویش محاورهای تکیه میکند، چراکه پیش از آن سریالهای زیادی ساخته شده است، اما مهمترین نکته این است که کار به خوبی ارائه و اطمینان حاصل شود که پیام آن بر مخاطبان تأثیر میگذارد.
طارق الشناوی، منتقد سینما نیز گفت: ما از دهه ۱۹۶۰ قوانینی را به ارث بردهایم که آثار تاریخی و مذهبی به زبان عربی فصیح یا کلاسیک ارائه میشود که این منطقی نیست. البته این در حالی است که «ریدلی اسکات ناپلئون را به انگلیسی ارائه کرد، هرچند او یک شخصیت فرانسوی است».
پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب
رسانههای عرب زبان مسئله دیگری که در مورد نمایش ماه رمضان مطرح شد را میزان دقت و اعتبار تاریخی و نقض برخی آثار با حقایق رخ داده خواند.
وجیهه عبدالرحمن، بازیگر، در رابطه با این موضوع گفته است که درام تاریخی متأسفانه ذهن بینندگان را با ابطالهایی که آزارش میدهد، آشفته کرده است و اگر فیلمنامهنویس حق داشته باشد با رمان اجتماعی، پلیسی یا عاشقانه بازی کند، حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است، همانطور که این امر در سریال الحشاشین (قاتلان) واکنشهای بسیاری را برانگیخت.
پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آنها فیلمنامهها را از بین رویدادهایی برمیگزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیانشان را ستایش میکند و این قطعاً به نفع درام نیست.
بدون تاریخ، بدون تفسیر
او معتقد است عوامل این فیلم تمایلی به پایبندی به حقایق و آنچه کتابهای تاریخی روایت میکنند، ندارند؛ چراکه برخورد نمایشی با آثار ادبی و تاریخی، فیلمنامه نویس و کارگردان را مجبور میکند تا جزئیات زیادی را به آن اضافه کند و این امر ممکن است برتر از اثر ادبی باشد.
همچنین رسانه دیگری عنوان کرده است: سریال «الحشاشین» در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است، همچنین در این سریال تلاش چندانی برای تفسیر تاریخ نشده است.